EEN BRUG TE VER
NIJKERK - ‘Mag ik u blij maken met een bloem voor Pasen?’ Wie wordt er nu niet blij van zo’n mooie bloem... maar toch lopen er ook mensen voorbij. Er zal wat achter zitten.... Je moet niet al te gretig zijn, toch?
En ja, er zit wat achter... Voor het Pasen kan worden is er eerst de tijd van lijden. Van grote verlatenheid en een diepe afgrond.
Op deze Goede Vrijdag houden we vanuit de Huiskamer een Paasactie. En we vertellen dat Jezus op deze dag de kloof overbrugde tussen hemel en
aarde. Door zijn kruis werd de brug over de afgrond gelegd. De weg naar God ligt voor ons open.
De vrouw heeft aandachtig geluisterd. ‘Dat is nogal wat ’zegt ze nadenkend. Zo heb ik het nog nooit bekeken.’ Opeens worden we omringd door een groepje vrouwen. ‘Waar gaat dit over?’ vragen ze nieuwsgierig. En weer mogen we bruggen bouwen. Wat een geweldige kans om vrijuit het paasevangelie te brengen! De vrouwen krijgen een bloem met een boodschap mee en vervolgen hun weg met blijdschap.
‘Ik geloof wel in Jezus, hoor...’ vertrouwt de volgende persoon me toe. ‘Maar dat gemartel en al die verschrikkelijke dingen die op die dag gebeurd zouden zijn... Dat kan ik echt niet geloven.’ Voor haar is het lijdensverhaal duidelijk een brug te ver. Ik moest altijd huilen van The Passion ‘Oh dit gaat over Pasen!’ zegt de jonge vrouw. ‘Ik heb gisteren ook naar The Passion gekeken. Het raakte me nu minder dan andere jaren. Er kwamen geen tranen dit keer. Ik weet met mijn hoofd best wat het allemaal betekent, weet je. Maar het zit niet in mijn hart.’ Deze vrouw verlangt duidelijk naar meer. Terwijl veel winkelende
voorbijgangers gehaast langs ons heen schieten, leunt ze ontspannen op het fietsstuur. Een boekje over het leven met Jezus gaat mee als we
afscheid nemen. Ze wil zich weer laten raken.
‘Ik ben er zelf geweest, bij The Passion!’ Het is een andere jonge vrouw die graag een bloem ontvangt. Als je dat kruis ziet, dat komt zo binnen! Dat Hij dat voor ons heeft gedaan...’Maar haar moeder die erbij staat, kijkt snel de andere kant op.
En dan is daar dat meisje met haar oudere nichtje die de hond uitlaat. Het kind weet wel wie Jezus is. Dat leert ze op school. Maar om daar nu op
straat over te praten... Ze giechelt ongemakkelijk en wipt van haar ene been op het andere. Maar de tiener zegt: ‘Ik geloof in Jezus hoor. Dat zou jij ook moeten doen. Hij is voor ons gestorven!’
De brug is gelegd en het meisje knikt verbaasd naar haar tienernicht. Ze wil geen bloem, maar wel een doosje met zo’n bijzondere boodschap. De bloemen zijn op. Dankbaar sluiten we de Paasactie af. Vandaag mochten we bruggen bouwen. Van mens naar mens. Van Goede Vrijdag naar Pasen. Van mens naar Mens. Voor wie geen brug te ver was.
Arna van Deelen