Er zijn bloemen en fleurige verrassingsdoosjes om weg te geven op deze Goede Vrijdag. Voor en rondom de Huiskamer delen we onze geschenken uit. ‘Zomaar? Voor mij? Wat lief!’ Verrast laat deze vrouw zich blij maken met de boodschap van Pasen. En zo zijn er meer. ‘Wat een mooi idee!’ ‘Waar gaat dat vanuit?’
Op deze manier kunnen we vertellen over de Huiskamer, maar veel belangrijker, over de betekenis van Goede Vrijdag en Pasen. Aanpakken van een gratis bloem is voor veel mensen geen probleem. Leuke actie. Net als een gratis dagblad dat je krijgt aangeboden. Maar dan komt het. Waaròm we dit doen.‘We willen u blij maken met de boodschap van Pasen. Kent u die?’
Veel mensen knikken bevestigend. Dat weten ze wel. Iets met het sterven van Jezus, toch? Maar dan moeten ze nodig naar huis.Een vrouw op de markt zet haar boodschappentas neer. Zo heeft ze haar handen vrij om een bloem te kiezen. ‘Deze roos is wel erg mooi’ zucht ze voldaan. Dan vinden haar vingers het boekje dat aan de stengel vastzit.
‘Dat gaat over Pasen.’ leg ik uit. Betekent het paasfeest iets voor u?‘Daar wil ik niet over praten.’ zegt ze afwijzend.‘Dat is jammer. Is er iets gebeurd misschien, dat u dat niet kunt?’
‘Dat niet. Ik vind het gewoon moeilijk.’Ik knik begrijpend. Een andere vrouw komt erbij staan. Zij wil graag een verrassingsdoosje. Ook daar zit een boodschap in. ‘Jezus overwon de dood. Hij leeft.’‘ Ja mooi. zegt ze. ‘Zo is het.’ De ogen van de vrouw met de bloem schieten onzeker heen en weer. Dan stelt ze mij de vraag. ‘Gelooft u dat zelf dan?’
‘Met heel mijn hart. Hoe zou ik kunnen leven zonder te weten dat Jezus leeft!’ Eenvoudig deel ik het evangelie. ‘We mogen geloven als een kind. Wij volwassenen maken het vaak zo moeilijk.’‘ Dat klopt wel ja’ zucht ze dan. ‘U praat er gewoon over.’ Dan pakt ze resoluut haar roos en legt hem voorzichtig op haar boodschappen. ‘Bedankt voor de bloem.’
‘En u bedankt voor het gesprek. Ik glimlach. ‘U heeft toch gepraat!’ Even kijkt ze me verbaasd aan. Dan lacht ze ook. ‘Je hebt gelijk.’ zegt ze dan. ‘En het viel mee. ’Een vrouw met een kleurige hoofddoek pakt dankbaar een roos uit de mand. Vragend kijkt ze me aan. ‘Voor Pasen, alstublieft.’ Kennelijk verstaat ze me niet, want ze blijft me aankijken. ‘Jezus.’ probeer ik. ‘Isa.’
Ze aarzelt. ‘Isa’ begrijpt ze wel.‘Het is goed hoor, hij is voor u.’ Onzeker legt ze de bloem in haar mand en loopt weg.Ook kinderen willen verrast worden en lezen de Bijbeltekst uit het doosje hardop voor. Zo klinkt het evangelie uit de mond van kinderen over de markt.Dan komt de buitenlandse vrouw terug. ‘Ik kan niet.’ zegt ze spijtig. Blijkbaar past Isa niet in haar geloof.Vertwijfeld staar ik haar na met de roos in mijn hand. De laatste. Voor mij stopt opeens een man in een rolstoel. Afwachtend kijkt hij op.‘Voor u meneer.’ zeg ik verheugd. ‘Omdat het toch weer Pasen wordt.’Zijn ogen beginnen te glanzen. ‘Ik weet wat dat betekent’ glimlacht hij. Onze Heer is opgestaan. Ik wens u heel goede Paasdagen!’
